Umbra amissa

His diebus iterum multos experior circa me melancholicos.  C. y M., ut solent, tristiores.  Cara P. stat, sed cholicum patitur.  Postremo propinqua vicina, domina Felisa, annorum ferme octoginta sed plerumque alacris et ad risum proclivis, hodie me convenit et de valetudine queritur longis minutis.  Quid accidit?  Alius tristis in caput cadet meum?  Num nubes, quae totum operiunt caelum triginta jam diebus, cum solem, tum animum hominibus obscurant?  Ipse magnum sentio desiderium solis.  Sed tristitiam non patior potiri me, et variis rebus intendo quotidie.  Huic quoque blogo, nam nolui diem hunc praeterisse illibatum.

De quo scribam?  Ad libros me conferam, ad materiam caram.  Multos diversissimosque legi, despiciens ut suevi monitum illum Senecae philosophi.  Placet distrahi.  Alium de mathematicis, alium biographicum (de imperatore Willelmo II, Aemilii Ludwig), alium de fabulatrice galla (Nemirovski), diarium viri germani sub regimine nazistico (Reck, Diarium viri desperati), fabulam Gogol, aliam Chamisso, plures relectiones...

Duo scribam verba (ne nimis videar piger) de Chamisso, cujus nihil legeram.  Saturnalibus soror librum donavit, multis ornatum picturis, auctoris notissimum, id est, fabulam de Schlemihl homine qui umbram amiserat.  Fateor imprimis libros delineamentis picturisque stipatos, si fabulae sunt, minime placere: immo illos fugio, nam loca et personas et actiones et vestes, omnia denique a visu capienda malo meo more fingere, per propriam phantasiam.  Idem credo sentire omnes quibus facile mens fingit quae oculis percipiantur.

Sed ad rem; equi donati dentem cave inspicias (aiunt Hispani), id est, vitia in dono noli quaerere, accipe donum quodque quasi optimum.  Et placuit quidem, nam liber, parvulus, tanto amore fabrefactus quanto donatus erat (et eodem exitu).  Quid de fabula?  Mira, rara mixtio generum, non inlepida, rari coloris, prisca narrandi libertate.  Quid simile?  Hoffmann, forsitan, sed Chamisso eo caret unheimlich illius.  Est in hoc aliquid encyclopediae, aliquid mille et unius noctium.  Si non male intellexi, Chamisso pueris amici narraverat, sicut Carroll amici puellis.

Ceterum, illud dubito: qua pronuntiatio nomini Chamisso?  Francogallice, Samissó?  Quid Germani?  Camísso?  Khamísso?  Schamissó?  Si potestis, amici, ignorantiae medemini meae.  Valete.