Quo vadit Bononia?

Post multos menses quibus altercationi fuit ille vocatus 'processus Bononensis' nunc tandem publici administri in palaestram descendunt, id est, bellum radiophonicum et televisibile et per acta diurna pro processu movent.  Cui nec faverem nec male dicerem, ut ignarum decet, sed, illo moto bello, duo verba facere volo.

Primum.  Quantum legi, quantum audi, plures excussationes sunt quam positiva consilia.  Immo consilia proprie docentia abesse plane videntur.  Alterum, et in propaganda nova fide et in novae fidei propagatoribus jam illud audiri coepit, qui processum reiciantur esse plerumque pigros, desuetos, male doctos homines (quidam professor universitarius, ita dicebatur, ea impudentia ausus est loqui).  Nihil aliud ergo (saltem nobis, qui aliam consimilem reformationem jam vidimus) quam quod in ore fuit quotidie illorum reformatorum pessimorum.

Utinam falsus sim.  Sed adhuc vereor ne fiat ut, depositis capitibus Acenarii, Bush, Thatcher et ceterorum 'liberalium', consilia sua non permaneant modo, sed etiam hodierni sequantur socialistae.  Nonne esset ridiculum?