Blogia
Thersites

Formae gloria aeterna

Quid mi accidit his mensibus ultimis? Libros mittere non queo. Omnes mihi excellentes, egregii, suculenti videntur. Num senesco celeriter, sincerumque judicium hebetatur, mollescit cerebrum? Non puto. Ceterum, cur juventus emunctiore esset naso, aut cur duriores sententiae potiores essent quam blandae atque comes?

Fortasse Fortunae est beneficium. Deae semper pareo in legendo, ejus voluntatem prius sequor quam meam. Fortuna sine dubio favit me. En historiolam hujus, quem lego, libri.

Puellae imprimis placet libros legere mulierum. Equidem ad illam ne verbum quidem facio de re. Sed raro eam invenio librum tenentem auctoris masculini, idque quia amica quaedam commendaverit. Suntne meliores libri masculini auctoris, suntne pejores libri auctoris feminini? Si ex me quaeritis, negem. Quid commune habeat sexus cum stilo, hoc plane ignoro. Verum enimvero, libros puellae haud saepe sumpsi. Feci aliquando, sed diversos habere nasos intellexi. Quisque suis gavisus est.

Januario mense fabula quaedam casu relicta est super mensam domus. (Ibi derrelicta multa sunt atque manent per menses.) Vidi, inspexi, auctricem exaravisse comperi: domi puellam oblivisci suspicatus sum. Puellam de libro monui, annuit, se ablaturam promisit. Frustra. Ibi multos dies permansit opus. Quaedam denique mulier, domi hospes, librum sumpsit legendum. Post aliquot dies, deserto in cubiculo fabulam rursus illam relictam inveni.

Exeunte februario librum arripui. Quandoquidem sub oculis tam diu conspicitur, translegam.

O dea Fortuna, quam pulcher liber! In paginarum carcere sum, dulcium paginarum, quas fugere non possum. Tanto placet, ut heri, cum Caesaraugustae fuissem, omnes illius auctricis fabulas quas in urbe invenerim, antequam hanc finirem (quod non est mos), et emerim et domum attulerim. Francogallico sermone adeptus sum ’Ida’ et ’Le bal’, nostro ’David Golder’. De auctrice per rete nonnulla discere licet. Quae vita! In Auschwitz mortua est, in loco illo qui, si episcopo cuidam credimus Benedicti amico, nunquam fuit...

Abeo, nonnullae paginae adhuc legendae sunt...

1 comentario

Reginaldus -

De Irenâ Nemirovsky profecto loqueris, nymphâ ab canibus interfectâ... Equidem stilis femininis sæpe delector inter quos Irenam magni duco. Sit illa tibi magno gaudio! Vale.