Discipulus aestivus
Officio docendi fungar hoc aestivo tempore. Nam cum tumescerem aliquando doctissima me doctore cane, ’hic Rhodus, hic salta’, dictum fuit, et nunc est mihi saltandum. En discipulus, in photogrammate eum contemplamini. Hoc autem cavi:
--Sed ego doceam latine sane!
--Quomodolibet, sed doce.
Doctus ergo erit a me Budi quem ante vites videtis aureum ut aiunt captorem.
Nam olim (proximo millenario) docilem canem, Lupam nomine, docueram. A quam callida et pulchra canis! Melior discipulus nunquam mihi fuit, nemini prius tot verba latina feceram! Semper id cuilibet ultro confessus sum. Dixeram ’Lupa, sede!’, et Lupa illico considebat, ubicumque tunc esset, et sedebat ne aurem quidem movens dum illud non audiret ’Lupa, veni!’ Quam alacer tunc incessus, quo caudae remigio! O Lupa, o unica latine intellegens canis!
Si nosse vultis, en jussa quibus Lupa parebat. VENI: et veniebat ad manus. ABI, et longe a nobis sese recipiebat. SEDE, et sedebat (quod perutile erat cum autocinetum quoddam appareret vel in tabernam ingrederemur). CUBITUM, et in cubile quod domi apparatum habebat abibat. MECUM, et juxta nos currebat cavens ne anteiret. Callidum animal! Sermocinando tantum deficiebatur! Sed oculis omnia atque signis exprimebat. Surda extrema senecta sub rotis periit autoraedae longae. Requiescat in pace!
3 comentarios
Thersites -
Thersites -
Gratias ago verbis tuis, sed... Probationes exspectemus, si discipulus et magister probentur...
Sandra Ramos -
Pulcherrima est imago photographica canis Budi!
Nisi forte me fallo, mi Thersita, photogrammane est unaquaeque imago chemico more in ea taenia celluloidis impressa quae est in cinematographo?