Ultimissima

Saturni die proximo ad Laguardiam iter feci, quod oppidum in regione 'Rioja alavesa' vocata est, percelebre celsitudine suorum vinorum. Sed cum mihi sit mos romanica templa visitare veteresque domos reliquasque temporis reliquias, nunc contra, comitatus dominam ad artem penitus deditam quam 'modernam' dicunt, immo postmodernam, nec gothica nec antiqua templa visitavi, sed tantum 'bodegas vinarias' nuper constructas, id est, hodiernissima aedificia ad vinum elaborandum quae ditissimi hi publicani erigere decreverunt hos quattuor vel quinque ultimos annos, non ab architectis mediocribus vel eorum qui decem solidis, ut ita dicam, venumdantur, sed optimo cuique opus confisum maximis expensis.

Ita novisse potui opera Gehry in Elciego, Calatravae in Laguardia, nescio cujus hinc vel hinc et iterum nescio quo loco. Qui dies! Non malus, edepol! Hic videre potestis opus Calatravae. Modernissimum, nonne?

Cum tot viticultores novas officinas vinarias extra moenia erexissent, hoc in Laguardia desideravi, quod olim in pulcherrimo oppido gustavissem: odorem juris uvarum, novi aroma vini quod vias totius urbis complet atque delectat. Mutant tempora! Sed forma urbis, pulchritudo domorum, vallis illecebrae (etiam majores autumnalibus coloribus, ante Cantabrum saxum, procul, caeruleum), haec omnia manent.  Valete.