Mediterraneus
Quot dies afui! Etiam aberam die XV Junii, quo nisi fallor annum complebat haec ephemeris: tum Caesaraugustae discipulas comitabar probationes agentes apud Universitatem. Antea dies aliquot egi ad litus maris Nostri, amicae invitatus domi. Postea in Vasconiam iter cum aliis amicis feci: Lequeitii, in oppido Vascone, ex pulchra mansione Vasconica super mare Cantabricum tres soles occidere et redire conspexi.
Unus annus jam totus: tempus animi reflectendi, sic numerus rotundus, cyclus clausus putari solet. Sed quid ego cogitem? Si his lineis nihil ultra conatum umquam est nisi exercitatio mihi, delectatio aliqua si posset legentibus, vel exhortatio ad plura et meliora dictanda hoc pulchro et antiquo sermone Latino, ad cuius cultum nos idem hortati sumus hic, in interreti, ab aliis et melioribus ephemeridibus. Mihi ergo satis est dum gaudeo discoque; vobis quod sat sit ipsi satis scitis.
Deberem forsan, magistrum Pastricem imitatus, catalogum edere omnium lectorum et lectricium quae has nugas his mensibus suis commentariis ditare decreverint. Nimis autem piger sum illi labori. Sed omnibus gratissimus sum, omniumque nomina, vel vera vel ficta, memoria teneo. Ceterum, quaedam mutata sunt: Nemo, Rodericus novas ephemerides coeperunt. Quod ad Irak, Afganistan, Dalfur, Palestina pertinet... quam triste, nihil mutari!
En aspectum ex fenestra mea: mare Nostrum placidum multas horas consideravi... Cetera neglegens, supinus in lecto, legebam, mulsus a zephyro qui e mare flabat... Amicae interdum audire placebat cantum Johannis Emmanuelis Serrat, a Lolita interpretatum (pelliculam vide "Rencor"): "Natus sum in mare Nostro!"...
1 comentario
jlcg -