Planctus

Vesper ruit clarus et limpidus, primus post aliquot dies quo quiescere datum est. Summis in tegulis atri sturni sibilant. Circulos magis magisque sublimes describunt apodes.

Sunt dies quibus omnia adeo cumulantur constipanturque ut ceteris quamquam laboriosis nos idem nihil agere prae illis videamur, inanes plerique prae illis videantur.

Puellam rubro strophio meridie, domum regrediens, vidi: perdite plorabat, nescio quid nigrum manu tenens. Occasum in viam, inter singultos narrabat, apodem feles rapuerat atque dilaniaverat. Ipsa crudelem tragoediam vidit horrore stupefacta. Aegyptanula visa est. Eius dextra sustinebat rigidam, nigram alulam.