Hiems recedit

Dies limpidus, tepidus; primum ventus non flat, qui superioribus arbores multas consternavit. Rara et recenti nive mons Cajus splendet. Cum nihil domo me avocet, scelus foret birotam despicere et in stabulis relinquere. Solus ergo abeo: puella se comitem abnuit.

Jam pridem non horti plebe laboriosa tam pleni repperiebantur: homines scilicet laborem apricum post frigida tempora nancti sunt. Cum infirmiora sint crura longa mollitie, vias aequales peto. Agri jam teneris cerealibus alii virescunt, alii rubent, terra aratro nuper excisa; sunt quoque novalia, quibus euphorbiae laetis maculis dipingunt. Mellitus odor me tenet, campum amygdalorum praeteriens: sero hae florescunt, cum jam minutissima folia exhibant pleraeque.

E colle circumspicio: Pyrinaei procul, nive candidati, eminent inter caerulea, visibiles velut frigidissimo die. Sed nunc tepida sunt omnia. Hiems recedit. Haec non longa fuit.

3 comentarios

[jlcg - 14 de marzo de 2007 - 01:11]

Bis visitavi Hecho et Jaca. Nomen Jaca vidi scriptum Chaca. In Hecho edimus et bibimus probe et filius tertius meus dixit "Pater gratias ago tibi quia pulchram terram ubi maiores nostri nati sunt
nobis monstras"

[Thersites - 13 de marzo de 2007 - 23:34]

Bene intelligo civibus Statunitensibus male esse hoc quidem tempore, et caeli temperie et temperie politica. Etiam inter Hispanos magna et stulta est simultas inter partes quae omnes nos defatigat. Ver speremus ut flores novos afferat, et veteres politicos auferat, autumni superioris sicca et putrida folia.
Hecho novisti? Pulcherrimum est vicum; adhuc in eo audiri potest, saltem inter senes, sermo peculiaris 'cheso' vocatus. Cura ut valeas.

[jlcg - 13 de marzo de 2007 - 03:48]

Ver nostrum non adhuc adesse et conditio rerum tristis est. calamitas iraquiana venenat civitatem et pandet super omnem rem publicam, imbecillitatem medicinae jurisque agens. nix sordida iuxta vias manet et iacet humi, fessi sumus.