Luces ex longinquo
Hoc anni tempore, cum primum ventus molestus flat vel imbres incipiunt, birotam relinquo, aestivum ludum, et, ne corpus minus hieme exerceatur, multo mane viis rusticis ad currendum exeo. Hodie prius diluculo currebam, multa nocte, sub stellis. Haec mihi fuit anno proximo nova voluptas: earum luce diem auspicari. Quam pulcha stellarum species, hodie mane. Praesertim regredienti, in meridiem verso, procul Orion splendidas suas stellas ostendebat, tenuem arcum, cingulum magnificum. Ut quotannis nomina memorare placebat: Rigel, Betelgeuse, Bellatrix (ex paucis qui vocantur nomine haud Arabico vel Graeco). Et Orionis ad sinistrum latus, gemma noctis hibernae, pulcherrima Sirius.
Millies ex pueritia hoc spectaculo fructus sum, sed semper incipiente nocte. Nunc, in senectam vergenti, qua minus dormitur, hunc novum modum gaudendi noctem invenire placuit.
1 comentario
Pastrix -
Vale