Litterae

Aliquot minutis ’Litteras ad patrem’ Josephi Kakfae lectas relinquo.  Eas nunc omiseram quia multis abhinc annis legeram, et ephemerides auctoris ante volebam finire.  Sed hodie, post prandium, illas coepi litteras, et ipsae me ceperunt usque ad ultimam.

Quam alia est hodierna lectio, atque celer, levis, forsitan desidiosa, illius juvenis octo et decem vel viginti annos nati!  Nunc pater legit, ex dissimili loco illa leguntur.  Omnia non possum hic dicere --re vera, nec possum nec volo--, sed, fateor, radicitus commotus sum.  Litterae illae mihi nunc formosissimae videntur atque veritatis plenae.

Hoc etiam fatebor, litteras ipse ad filias statim scribo, nullum ad finem, praeter illis mittendi multa basia et affectus.

Quam verum est illud Properti: omnia si dederis oscula, pauca dabis!