Manon Phlipon II

Ecce nonnullas sententias quas ex memoriis Mariae Roland excerpsi, mulieris omnibus mortalibus ex illis verbis notissimae quae ante signum Libertatis, paulo ante quam decollaretur, effudit: ’O Libertas, quot scelera tuo nomine patrantur!’

"Duos per menses, cum Cartesium legerem et Malebranche, felem meam contemplabar miulantem quasi lusus esset mechanicus..."

"Semper vacat nobis cum satagere scimus; ii tempus ad quodlibet desiderant qui nihil agunt omnino... Et animadvertendi mihi copia data est idem plus minusve in gerendis rebus publicis accidere atque domesticis: illae celebres matronae quae nihil garriunt nisi de suis laboribus, multa praetereunt aut male gesserunt; illi amplissimi magistratus, tam loquaces atque distenti, de incommodis tanto magis garriunt quanto ineptiores sunt ad ipsa superanda vel ad gubernandum imprudentes".

"Adeo ingenitum in me horrorem ex artificio et insolentia concepi, ut ea signa putem mediocritatis, immo stultitiae".

"Hominum vulgus vix cogitat, ex verbo credit, impetu trahitur nativo".

[De jesuitis.] "Isti conscientiarum coacervatores... de deo meriti sunt claustra conventaque complendo".

"Tum etiam non didiceram viros gregatim magnas habere aures, nec magnos sensus, eos in id allici quod stupent, atque eum ad parendum eos parare qui auctoritatem imperandi consequi vult".

Quam intelligens et mulier et saeculum! Ceterum inverecunde, ut soleo, interpretatus sum. Valete.