Blogia
Thersites

Sanguis

Nullum tempus, ex quo die cursus academicus initium habuit, vacuum fuit in gymnasio nostro variarum actionum: itinera, exhibitiones, joca. Nemini interesse videbantur. Mense novembri pueri puellaeque gradus secundi pulcherrimam seriem imaginum finxerunt contra vim quam feminis mares inferre solent: impressae, muris oppido appositae fuerunt. Nemini interesse visae sunt. Verumtamen nonnullae pulchrae, callidae, acres erant.

Novembri autem exeunte, puer sedecim annos natus gymnasium intrare conatus est cultro armatus terribile magnitudine. Intravit denique et multis discipulis professoribusque per atrium transeuntibus terrorem maximum incussit. Quendam discipulum (hoc clamabat) occidere volebat. Cursus, fremitus. Cuidam professori qui moderare vesanum temptavit manus cultro secavit: sex punctus suturae necesse fuerunt. Alius professor (religionis quidem professor, homo conspicuae humanitatis et virtutis firmissimae) in agressorem se jecit et tandem compescuit. Nihil ultra accidit. Rixa (hoc postea notum fuit) extra gymnasium orta est ex causis minimi momenti et quae nihil educationi respiciebant.

Postero die, contra, omnia acta diurna, radiophonica, televisifica canes suos venaticos ad nos miserant, odorem sanguinis vestigantes. Scrutabantur, quaeritabant, microphonia ad ora, camaras ad vultus iniciebant. Aliquid tandem in oppido nostro accidebat.

Putatote, sultis, majorem me rem facere. At mihi liquet. Quae hic aguntur pili faciunt plerique. Alumni celeriter intellexerunt, cum, exsultantes, ’cras in programmate erimus Annae Rosae!’ cantarent.

2 comentarios

Thersites -

Tristia haec omnia sunt. Sed macte! Adhunc tres quattuorve homines sunt Corinthi.

I. P. Murgensis -

Rem cum tristem tum veram dicis, amice Thersita: homo casibus alitur et morbositate helluatur. Ephemerides televisionesque id bene sciunt, inde id edunt. Universitas civilis esurit, televisio saturat.