Octobris mensa

Dominus hodie vere fui, nam domum totam tersi. Etiam ficus folia, quae solum cooperiebant cortis, collegi ac ejeci. Vestes cunctas complicavi, mensam scriptoriam in ordinem redegi. Casu infelici prandium, quod simul parabam, etiam in carbonem per neglegentiam redactum est. Fortuna autem non me reliquit: amica quaedam telephonavit: "Sol agros laetificat, quid si patellam e thermopolio sumimus ac rus una eximus comedendi gratia?" Sine mora "Ego vinum --respondi-- afferam et placentam." Quis tale donum rejecisset? Patella (vel ’paella’ hispanice sultis) capitis conditorem condemnavisset, cetera pergrata fuerunt.

Vesperi nihil egi. A, quam bene disco, senex dum fio, agere nihil! Nam libro statim sumpto consopitus sum. Munus Dionysi! Hoc scribo vix experrectus, nam diu dormire non suevi: mendis ignoscite, amici, et valete.