Rinconis opus

Amplificatio musaei Prati me valde juvit, cum plures videndi pinaces quam antea det facultatem. Inter picturas quas amo sed sub oculis esse non solerent, parvula imago est Francisci Ferdinandi Cordubae et Mendociae (consanguinei nisi fallor illius marchionis Santillanae de quo loquebamur). Admirabar non modo pulchritudinem delineationis et colorum; etiam elegos quibus pictor (Ferdinandus Rinconis o 'del Rincón') de se deque picto primate notitiam dat:

      Quem genitor Maurum traxit qui in vincula regem
         et Mendoza parens jam semel ediderant
      Franciscum propria superantem laude parentes
         Rinconis rursus protulit ingenium.

Paterne regem Granatensem debellavit? Materne domi Mendociae nata est? Ceterum, laus Francisci non bello, sed calamo parta est, nam episcopatum consecutus est Pallantiae anno 1536 (si musaei epigramma non fallit nos). Pinax minimus est, sed formosus. Pinacis imagine carens, en aliam do quam in Manzanares fecerim et per quam, mea sententia, patet illum castellum esse potius capsulam feminilium gemmarum quam propugnaculum contra copias hostiles. Valete.