E Saxo Montano

Nescio num hoc mittere potero annon; his diebus male est huic machinae vel interreti isti. Duo tantum verba facere volo: heri fuit nobis gloriosus dies, quo Saxum Montanum vel Peña Montañesa ascendimus. Difficilis fuit ascensus, cum via per costam lapillorum plenam transiret, id quod in hac Aragonum montana parte 'pedriza' vocare solemus, ubi decem studendo ascendebas ut novem statim labendo descenderes. Sed cum ad culmina pervenires, quam pulcher aspectus ad boreas montium Pyrenaeorum, ad Serram Tendeneram, in Caput Bachimalam, in Montem Perditum! Quid autem ad meridiem? Oculi in Fovea (Aragonensibus 'A Fueva') ad pedes sita quiescebant, rivum deinde sequebantur Cingam, ad petreas Guarae alpes subibant, Montem Cajum in longinquis caeruleis contemplabantur... Beati sumus, nisi quod musculus hodie quem quadricipitem vocant paululum dolet...

En photogramma in quo videre potestis in circo capita Bachimalae et Posets, ad dextram primas Saxi Cotiella costas; distinguitur Saxum Sin, etiam sicci pabulandi campi conspiciuntur Crucis Defensae...

Cras, si potero, aliud ad meridiem photogramma mittam...