Aberratio II
Taxus ergo maximi aestimabatur apud Gallos, adeo ut ipsius arboris nomen subinde sibi caperent etiamque locis quae incolerent: qua de causa e Gallico nomine 'eburo' (quod 'taxum' significat) proveniunt Eboracum in Britannia, Ebora in Lusitania multaque alia Évora, Embrún, Ivry, Ypres, Évreux, Yebra (praeter Teixido ceteraque vocabula e Latino exeuntia: omnia in fines Celtarum). Etiam Eburones nomen taxi sibi sumpserunt.
Sed taxus toxica est: Cativolcus demum Eburonum dux sibi mortem conscivit (ne in Caesaris manus incideret) sucum bibendo e taxeis bacis, ut fuse aestimatur, quamquam in Bello Gallico (6 31) laconice imperator ait: "taxo se exanimavit". Nonne significatio adjectivi 'toxicus' facile explicaretur si Graeco 'tóxon' eadem esset origo ac 'taxus' Latino? Eo magis quod 'phármaka toxicá' sibi magis velit 'venenum arcus', nec praecise 'venenum sagittae' (inficiendum enim venenum est semper sagittis, nunquam arcui).
Ceterum, unde verbum Latinum 'taxus'? Meillet ignorare fatetur. Etsi origo verbi 'toxicus' fortasse nova hypothesi non egeat, haec trium verborum congruentia fortasse consanguinitatem roborat inter 'taxum' et 'tóxon'.
Taxorum numerus valde deminutus est, cum eam homo arborem avide quaereret. Quandiu supererit mea taxus, dico quam oppidani mei 'pinum' vocant?
3 comentarios
Thersites -
Ludovicus -
Vale semper.
jlcg -