Blogia
Thersites

Manere

Manere

Alia nunc ratione quam antea scribo has litteras. Sic agebam adhuc: ad ordinatrum sedebam, parum cogitabam (ut ita dicam), scribere incipiebam; dum prorepebant sententiae, relegendum, corrigendum, interdum lexicon mihi imperito interrogandum erat, ne nimis barbare construerem. Sed jam satis superque machina haec me fefellit, et ad inferias nimium saepe misit verba quae, qualiacumque fuissent, horae totius scribenti constiterant.

Homo sum cui nihil jactura doleat, vel parum doleat quaelibet, nisi temporis. Non est quod praestantiora aut digniora mea verba aestimem quam sint, sed, iis subito perditis, illam horam perdere videor quam scribendis impendi; immo me perdere videor et, potius quam horam, potius quam verba, partem mei perditam duco. Ex hoc agnosco liquere quam nimius adhuc amor mei reliquus in me sit.

Nudius tertius enim longiuscule scripseram de quibusdam; aliqua, inter alia, memini Pastrici me scripsisse maximo affectu et non sine quodam sale, ut illi scilicet pro captu meo faverem. Cum ad finem perventum est, ex integro semel relego, titulum scribo, loculum edendi mure premo... Quid accidit? Candida pagina, pro illa scripta, apparet in albo, cuius in capite legitur: ‘Novus commentarius scribendus’. Quis? Quid? Ubi? Quibus auxiliis? Retrocedo, exeo, adeo, quaero commentarios servatos: nihil, nullus est. Ne verbum quidem haec machina nunc sinit me apponere ephemeridi Pastricis: scribo, locum 'mittendi' premo, 'vôtre commentaire est enregistré' mentitur machina, nihilque apparet! Quonam orbis mea verba abierunt? Rabies vel, quod peius est, stulti facies.

Hoc denuo patior quod viginti abhinc annos saepe accidere solebat. Primum ordinatrum, illum McIntosh Plus (si Spectrum praeterimus), paravi circa MCMLXXXV: tunc non raro applicationem relinquebas servandi oblitus... totamque horam ad orbis limbum mandabas...

Cur haec mihi accidunt? Estne virus quoddam? Equidem nihil mutavi, nisi quod ea quae coccis vocant quodam die delevi... Sit quomodo velit, nunc alio loco scribo, postea illinc exscribo et huc glutino. Sic, nisi fallor, longiusculus fio...

Manere volumos, quolibet modo. En quoque manere voluit Thales Aphrodisiou, Marathonios...

0 comentarios