G. Paulus
Hodie domi amici pictoris adfui, G. Pauli. Paulus vitam agit maximam partem Barcinone, ver autem et Paschas non longe a me. Utrique colloqui juvat, olivis et poculo vini praesentibus. Amicitiam plus viginti annorum jam inveteratam agimus; sermones ergo nonnumquam in notas res et pluries tractatas incidere solent. Aliquando jocus prosilit qui millies fecimus: ridemus autem quasi novus foret nobis. Nonne est hoc amicitia?
Ille picturam aqua temperatam coeperat et, cum machinam photographicam afferrem, veniam impetravi ad eam vobis monstrandam. Pulchra, annon? Placet mihi artifices aspicere dum pingunt, scalpunt, instrumenta probant. Nescio an majorem voluptatem ex concerto sollemni capiam quam ex ipsis musicis exercitiis. Fateor etiam meos pupillos audire magnae voluptati esse mihi: alter violoncellum (non adhuc optime) canit, saxophonum alter (mediocriter: tribus mensibus, quid vultis?). In Seneca legi, opinor, pictori plus juvare pingere quam pinxisse. Etiam mihi magis juvant, saltem tanto, opera progredientia quanto perfecta. Si picturam hanc bonum exitum haberet, eius photographema hic apponam, Paulus spopondit.
Ceterum, malus dies. Tyrannus dubio jure enecatus, delirantium stultorum pyrobolum Matriti explosit. Nisi pictores pingent, nisi musici canent, nisi tot homines tot pulchra facient, quomodo tantam stultitiam ferre poterimus?
2 comentarios
Pastrix -
Ludovicus -