Liquor caelestis
Pluit, pluit. Iam erat opus. Pluvia raro tristitiam mihi attulit, sed magnum solitudinis desiderium. Puer eo me abscondere solebam unde nullius vocem audirem praeter imbrium et guttarum e tegulis stillantium, et legebam, delineabam, vel nihil omnino agebam nisi aquarum musicas exaudire. Adhuc placet mihi pluviae silentium. Tacent etiam aves, dum terrae sacrum, immane corpus vitalem liquorem combibit: exspectant nimirum donec amplexus hic caelique tellurisque giganteus consumetur. Ob quem parvula est omnis vita, mors etiam parvula est res.
Hanc amoenam imaginem e cathedrale Salmanticense anno praeterito sumpsi. MEMORARE NOVISSIMA TVA, ET IN AETERNUM NON PECCABIS. Mira res: quoties novissima mea memoravi, toties peccandi me cepit cupido. Eundem effectum habent in me hi continui, autumnales imbres: pectus dilatari videtur, imitari ambiens hoc magnificum, pulcherrimum peccatum naturae.
Valete, amicae, amici: peccate quanto et quoties in mentem veniat, modo in amore peccetis, nec contra amorem. Etiam si ob amorem peccatis, imbribus autumnalibus, universali naturae amore, peccata vestra luentur.
5 comentarios
Thersites -
Absit omen! Illud scelus, non peccatum appellarem. Sit autem quodlibet: hac in ephemeride meum non est docere. Et quia nulla verba aestimo sacra, etiam non mea.
E Vulgata ductus, titulus vulgaris nonne est? Si sententiam meam audire pateris, etiam metu admonere est vulgare. Quod hoc temporis docentes Christifideles minus juvare patet (eis ergo gratulor) quam me puero. Hoc Tridentinum est: non textus ipse, sed selectio textus. Cura ut valeas, Petre amice.
Petrus -
Cur "vulgaris textus"? Putasne Sacram Scripturam (cf. Sirach, 7,40) esse vulgarem? Putasne Sacra Biblia post Tridentum esse conscripta?
Petrus -
Thersites -
Nemo -