Vincentius Pasqualis

Oscae, in urbe quam Sertorius caput fecerat Hispaniae liberae, a potentioribus Romanis scilicet solutae, suas novas picturas exponit amicus carissimus.  Pictor est sapiens et affabilis vir, sed est imprimis homo bonus, angelicus.  Falleretur autem qui ex dulcedine verborum vel ex macro eius corpore debilitatem ullam in spiritu vel in homine coniceret.  Acris quam gerit pugna jam multorum mensium cum pessimo cancro robur amici eloquenter exprimit; quid si videretis vultum eadem comitate, si eius vocem perpetua eadem suavitate audiretis?  Et mens callida, amans, aequa semper omnibus in rebus.  Ei est aptissimum nomen Vincentio.

Citatim Oscam abeo, sine linea nolebam.  Hunc amicum amplexum cur hinc relegem?