Plura de myopibus

Fabula ejus anus quae parvam domus fasciam solam mundabat, non ficta, sed vera est, cum mulier adhuc (ut spero) Caesaraugustae vivat.  Sed quod de historia illa magis miror hoc est: illi mulieri tota domus munda erat.  Et id exemplar est homini cuique: quod quisque non videt, quod nescit, facile phantasia sua supplet.

Elige hominem quemlibet, quam sapientissimum si vis, vel quam ignorantissimum si malis: neminem invenies ut inifitias eat scire se quod satis sit superque.  Quomodo posset?  Quod non vides tibi non visibile, quod ignoras non scibile est.  Omnes certe novimus alias esse terras quas numquam visimus; sed id non eodem modo scit qui itinera solitus est facere, ac qui numquam e loco suo exiit.  Et quot horum esse putatis?  Opinione plures.  (Equidem duos vel tres in vico meo novi jam provecta aetate qui numquam longius quam quinque vel octo milia passuum loco natali abierunt: et multi qui ne semel quidem ad culmen Montis Caii subire voluerint, quod hinc non distet nisi quinque milia et viginti circa.)  Quidnam illi qui nunquam se movit mundi magnitudo significet?  Non idem certe quam viatori.  Viator notionem saltem acquisivit tot terrarum sibi ignotarum.  Ideo sapiens id in primis scit, quot nesciat.

Utrique vero pariter ignorantia.  Sapienti autem hujus magnitudo magis nota.  Et ignorantissimus quisque universum maxime nosse ratus est, cum nunquam ignotorum fecerit experientiam, ideoque orbem finiatur ad parvam fasciam quam ejus oculi myopes conspiciunt.  Quae cum ita sint, num stupebitis multos esse homines qui credant deum sex diebus omnia creasse, sexmillesimum hunc annum esse mundi, universi creatorem diu noctuque pro eorum misera patria contra ceteros homines evigilare?  Sicut homines multi sunt qui nunquam iter fecerunt, quibus Lutetia vel mare nihil nisi nomina (si tantum nomina sunt), ita plurimi sunt qui fabulis quas audierunt orbem inscitiae suae complent et muniunt, quibus rerum natura infinita, ex verme usque ad stellas, nihil est nisi ridicula fascia fabulis, adagiis, locis communibus, desideriis, somniis temere contextam quibus ipsam naturam impie, inepte substituere maluerunt.