Dolet experiri
Nudius tertius pater ingressus est in nosocomium: 'crisis coronaria', 'cor vetus' doctores decreverunt. (Hos menses saepe querebatur de dolore pectorali, de fatigatione. Liberi eum ridebamus quasi 'morbosum imaginarium': Quid ergo vis, pater? Septem et octoginta annos natus, semperque sanus, aliquid tandem dolendum erat!) Caesaraugustam advolavi. Minime funebris, immo laetissimus visus est, ab omnibus circumdatus, omnibus se denique vero morbo, etiam gravi, affectum intelligentibus.
Multa de morte, quam minime puto vereri, saepe meditatus sum, sed aliquid mihi deesse toties concludo: nullam veram et intimam habeo experientiam mortis, cum neminem mihi intimum viderim extremum obire diem. Avia, quam puerulus noveram, longe ab urbe nostra (tunc Burgis) mortua est. Eius pater, Antonius proavus, carpentarius, domi meae defunctus est post tres menses celeris declinationis, sed hominem durum, imperatorium, non amabam. Pridie eius transitus, ex lecto ubi mox spiritum erat daturus, narrabat mihi (uni fere adsiduo visitatori) quomodo 'albayalde', vel album pigmentum plumbeum, ad perficiendos uteretur currus quorum juvenis faber exstitisset celeber. Nonagesimum tertium annum agebat, tredecim annos eram natus. Eius mors magis stupori quam dolori mihi fuit.
Sunt res humanae nonnullae quas penitus non didicimus nisi experiendo, haud unum per dolorem, sed persaepe. Cum filia major nata est, inclusum repente me vidi in novam et incognitam humanitatis partem quam antea eram: duobus dimidiis partibus humanitatem constare ratus tunc fui, et qui parentes essent, et qui liberos non haberent. Intellexi tandem cur mater plorare soleret televisificas imagines videns puerorum in Africa fame interfectorum.
Parentes, fratres, sorores, amicos (eos dico qui digitis unius manus numerantur), nullum eorum mori vidi nec timui. Mortem suspicor non plene intelligere me, immortalemque adhuc me sentire, tamquam pueri se sentiunt. Mirum hoc, se nescium scire, ignorantiam autem tollere nequire! Etiam accidere potest ut homo sim, tanquam proavus, durus et sensibus valde carens. Quoquomodo sit, pater ridet adhuc. Obscaenum mortis colaphum magis curiosus quam timidus exspectare pergo.
1 comentario
Pastrix -
Et spero me ullum nunquam visurum, ne me ipsum quidem , et moriturum inscientem.