Cinematographicum

Nuntio priore erravi cum pellicullam 'Ameliam' Francisco Veberio attribuerem: opus illud sub imperio factum est Johannis Jeunet, cui etiam attribui possunt alia egregia, quae inter illud quod perficit una cum Caro 'Delicatessen' inscriptum.  'Delicatessen' mihi fuit inter primas pelliculas quae denuo ad cinematographiam Francogallicam allexerunt, simulque 'Tonstricis maritus'.

Franciscus autem Veber posset etiam asciscere me gratum spectatorem, sed multo serius eum cognovi, idque primo ab 'Cena stultorum', opus quod esset forsan suorum perfectius nisi postea edidisset 'Exitus ex scrinio': ambo mihi valde placuerunt.  Postea plures quaesivi ex earum quae 'commediae' nuncupantur eiusdem Veber, atque haud paucas inveni spectabiles, velut 'Capra', 'Ambo patres', cetera.  Supramodum risi histrionica excellentia Gerardi Depardieu in 'Contice!': Gerardus in ea pelliculla partes agit stulti cuiusdam miseri qui nihi ambit nisi verum habere amicum sicarium quempiam (cuius partis Johannis Reno agit).

Inter alia notabiliora in pelliculis Francisci Veber hoc notari potest: saepissime actor primarius in iis, partes stulti agens illis Depardieu simillimae, nomen accepit 'Franciscus Pignon'.  Nonnulli histriones eas partes idque nomen tulerunt, sed praecipuus mihi 'Pignon' vel stultus perfectissimus ille est in cena stultorum versatus; nomen illius, eheu, non venit in mentem; eum vidi quoque in brevi Veberiana pelliculla 'Musicus' inscripta in qua nihil camara monstrabat nisi musicus qui timbalem magnum sonabat in bolero Raveli.  Etiam in absurdum opus, sed mihi jucundissimum, quod dirigebat Teodoricus Lhermitte, 'Professoris Apfelgluck arcana officialia'; Lhermitte alteras partes in cena stultorum egerat.

Francisco Veber minus sapientes quam stulti placere videntur; vel scit, et infitias non ibo, parum inter eos interesse.