Blogia
Thersites

Pavor

Pavor

Hodie dextram aspexi meam.  Manum vidi senis sexagenarii.

6 comentarios

Thersites -

Gratias tibi maximas, Sandra cara. Nam trepidatiuncula non solum melius est vocabulum, sed ista trepidatio novum campum aperit vocum illi interpretationi aptarum, quas inter scilicet est perfrictio vel perfrictiuncula, etiam tremor et, simplicius, horror. Nulla locum eundem occupat atque "susto", sed propiores sunt, credo, quam "pavor".

Sandra -

Ego forsan usa essem forma deminutiua uocabuli illius q.e. 'trepidatio', sed 'trepidatiuncula' est uox uix audita semel (etiamsi suffixus '-tiuncula' usitatissimus sit in aeuo litterarum renatarum) et nimis longa, ut eam usurpemus ad indicandam rem tam minimam subitamque.

Thersites -

In imagine est capitulum in lyceo Medina del Campo, urbis castellanae satis pulchrae.

Thersites -

Gratias ago vobis, amici. Hoc addere velim, nihil esse quod de me curetis, nam errore "pavorem" in titulo posui, cum forsan scribere debuerim "consternatio"; nam manum aspiciens nihil aliud expertus sum atque parvum "susto"; sed quomodo Latine dicerem "susto", verbum, hispanicum tantum, quod in nullum alium sermonem vertere queo? "Susto" enim, nisi fallor, minima sed subita consternatio est. Auxilium ferte, amici.

Sandra -

...et manum quae pulchre et scribit et depingit.

Nemo -

Vidisti igitur manum quae experientia (et patientia) didicit errores vitare, in quos libenter et imprudenter incidunt iuvenes, manum quae iam scit alieno se abstinere et sua diligenter servare, manum quae digna est gubernaculo reipublicae.