Sola
Hypermercato hodie adfui lac, oryzam, saccarum, illa omnia coempturus. Transibam ergo commercialibus viis, asellus post currulum, inter repositoria mercium referta, sed his non attendebat, alio intentus ut mos est; nam ante me bis terve praetereuntem videram puellam quandam, decem, duodecim fere annos natam, quae sola idem ac me agebat, sed sine curru. Quid spectabile erat in puella? Exprimere nescio. Aliquid autem in ea conspicuum erat. Nescio quo modo patebat puellam plus vixisse quam quod aetas posceret. Quoddam in vultu, in oculis adultum erat signum.
Hypermercatus paene vacuus erat. Illa crisis. Etiam aer intus (calefactione deminuta negotium ne pessumdetur) frigidulus erat. Hac illac ibat puella, merces simul admirans atque despiciens. Me eam memini invenisse, cum oryzam quaererem, tergum dantem istis puerilibus jocis pupisque, omnibus ex plastica materie roseisque coloribus, quae in pegmatibus congeruntur ut puellos alliciant.
Credet aliquis me puellas persequi solere. Minime. Casu tantum eam conveniebam. Illi vero haud attendere vix valebam. In capillis aureis, in oculis caesiis pauloque extrusis, in extrema gracilitate, nescio quid erat peregrinum. Utrum hispana est an aliunde huc venit? Esse posset francogalla, fortasse dacoromana. Num re vera duodecim annos nata est? Nonne potius sedecim aut plures? Paulone claudicat? Braccae nimis longae pedes opperiunt. Jacca paulo sordida videtur.
Currulum denique ante arcariam traxi. Prae me puella stabat. (Tum praecipue speculari potui.) Illa manibus tenebat sacculum florum maizii et lagoenulam lactis cum socolato. Vocem audire speranti decipit: ne verbum quidem ante arcariam fecit. Nummos silens numeravit et profecta est.
Post aliquot minuta cum ipse exirem, illam postremo vidi. Per oppositam crepidinem sola incedebat. Capite supino lagoenulam exhauriebat, quam exhaustam in viam projecit inurbane. Alteri forsan improbassem: huic non ausus sum. Non quia longe abessem vel sacculis oneratus. Miserebat solitudinis, miserebat puellae male altae lacte cum socolato. Illud etiam, nescio quo modo, in mente erat: quoddam puella sciebat cujus ignorantem maluissem.
1 comentario
Sandra Ramos -