Heurekamen

Omnia suavia pectora, quibus maestitiae fuit luctuosa, canina, hesterna notitia, summo gaudio docemus id animal jam domi esse. Libertatem quaerens oblitus est animal se ipsum, propria in cute, festuculam electronicam gerere qua pius navarrensis qui se repperit (triginta abhinc chiliometra) agnoscere potuit fugacem, etiam praenomine, et ad dominam reddere. Omnes ergo fugitivos moneo, si vere liberi esse cupiunt, ut pellicula egeant dum fugiant vel saltem festuculam avellant.

Quendam loquacem et hilarum animadvertere etiam volo, minime Budi refugisse me magistro, nam onus meum leve est et jugum suave. Dixi.

2 comentarios

[Thersites - 24 de agosto de 2008 - 03:06]

Verbo ad verbum justissima tua illi nimis hilaro amico repetam, Nemo jucunde. Ceterum Budi nunc vere armillatus est, nam collare rubrum fert ubi legitur nomen canis, herae nomen et telephonum. Quae parce mi si non edo reti. Vale.

[Nemo Oudeis - 22 de agosto de 2008 - 02:09]

Nulla potest esse dubitatio quin nullum sit onus linguam Latinam discere, sed mera voluptas, nec iugum sed humanitatis vinculum, quod etiam canibus armillatis et festuculas electronicas indutis perspicuum manifestumque liquet. Nihilominus omnibus discipulis, etiam hirsutis hispidisque, aliquando dulce et decorum videtur ferias agere atque otio frui scholis procul, non quia magister severeus ullo modo videtur, sed ut mundum aliquatenus latius perspicere possint.