Umbra nubis

Heri fuit dies aestuosus, sed vesperi ventulus frigidulus flare coepit; ex occidenti sole turba nubium crepusculum paulum obscuravit et cutis nobis, qui longe et satis exuti vestibus spatiabamur, gallinacea incepit fieri (ita saltem hispani locuti sumus cum pili frigore horrescant). Hanc imaginem e monte Cajo excepi cum vesper adhuc esset serenus: hoc mihi placebat, umbra primae nubis quae in udum caeruleum incidebat.

Puella nihil loquitur nisi de fabula nescio quae de melancholia ericina: de vetere janitrice et puella callidissima. Puto me lecturum.

4 comentarios

[Thersites - 26 de junio de 2008 - 10:50]

Recte dicis, Pastrix: auctricis Muriel Barbery, 'Elegantia ericii'. Jam habeo librum, lectionem cras vel perendie incipiam, magis etiam tuo monito. (Mea soror nuper dono dederat 'Melancholiam' Burtonis, ideo senile meum caput titulos confudit.)

Ludovice, frater! Corde mecum es!

[Ludovicus - 25 de junio de 2008 - 23:20]

Tibi dico ut Sandra nostra: amorem vitamque carpe dum potes.
Et vale semper.

[Pastrix - 25 de junio de 2008 - 20:27]

Da veniam: libri de quo loqui volebam titulus re vera est "elegantia ericii”. Estne idem liber de quo scripsisti ?

[Pastrix - 25 de junio de 2008 - 17:53]

Merito, mea sententia, tibi suadet puella tua, ut librum legas cui titulus est "melancholia ericina” vel "maestitia ericii”. Est enim liber jucundissimus lectu. Tolle, lege, gaude...