Calvaria
Dies mortuorum. Nostra dies, si bene cogitamus. Nam praeter haec celerrima, brevis lux, reliquum et inmensum tempus aeterna tranquillitate fruemur mortui: nox est perpetua una dormienda.
Mors, nox. Pulchre dictum. Quis primus ea metaphora seu translatione usus est? Jam in Apologia Socratis ex ore magistri Plato haec verba dixit exisse: 'Si mors absentia sensus, si quies est, tanquam dormientis sine somnio, tunc mirus profectus est mors'; et postea: 'Etenim si mors tale est, lucrum aio esse, nam totum reliquum tempus nihil est, in summam, nisi nox una'. Sed, si bene memini, nonne jam in Theogonia Thanatos est, cum Hypno fratre, filius Noctis? Notio illa est certe in nuce antiquissimae rationis: lux, vita; nox, mors.
Floribus ornavi sepulcrum patris tui, dicebat nuper mater (mores traditos sequitur): Quam mirum!, pergebat, heri vir tam integer, hodie pusillus cineris acervus!
Sed quid mirum? Quae est differentia?
Mortuos non timeo, eorum memoria raro tristis fio; coemeteria amoenissima puto (nisi his diebus) spatiandi loca. Peregrinanti placet in nova urbe, sicut forum holitorium vel templum locale, etiam coemeterium adire tarde ad spatiandum. Inhumatis in Russia rusticae, umbrosae silvae betularum, sorborum, abietum contigerunt. Helveti summa diligentia sepulcri curam agunt: marmora splendent, flores recentes, argentei ornatus saepissime detersi sunt. Arabes... sed in Marrochio mortuos visitare non potui; islamicum coemeterium ex libris tantum illis Unius et mille noctium notum habeo: illic nocte daemones et Canidiae prorepunt...
Pellicullas autem in quibus cadavera spatiantur et loquuntur videre non possum: nonnullos deinde dies dormire nequeo sine somnio malo!
1 comentario
jlcg -