Complicata explicatio

Difficile est mihi, incerta de causa, hodie scribere. Bis jam frustra edere conabar, nunc tertio et postremo. Computrato die superiore puerulus est usus, vereor ne quid in eo mutaverit in peius.

Brevissime ad jlcg, si possum, respondeam, cui perplexus ut patet videor. Non omnino praeteriens ut perplexe me geram, aestimo autem aliud esse de institutis, aliud de hominibus loqui. Professori mihi constitutio educationis cum optima et ideali conferenda est; at non discipulae. Ex institutis optanda, exigenda sunt optima, sed ex hominibus sperandum est modo quod dare possint. Impetum criticum et satyricum fieri licet in systema, non in pueros (vel venia postea impetranda est, ut illi professori contigerat fabulae 'Interpretatio Browning').

Minime consentio quibus, temporis acti laudatoribus, ex ore non cecidere verba illa: 'Quales sunt adulescentes huius temporis...!' Adulescentes huius temporis sunt fere quales temporum superiorum. Quod nunc male est (de nostris quidem loquor) est constitutio educationis. De qua non dubito proclamare eam pessimam, saltem in Hispania, esse. Cur? Quia ineficacissima est. Exempla mille coacervare possem; scintilla una sufficiat: Discipuli ex extremo Baccalaureati cursu jam sextum, octavum nonnulli annum Anglicae linguae student: quibuscum eo sermone colloqui frustra temptabis, cum unus tantum vel alter balbutiant, qui aestivas ferias Londini vel Eboraci egissent. Et hoc non raro, sed solitum est; et non in pessimis, sed in plerisque discipulis; et non sub pessimis professoribus, sed sub qualibuscumque.

Si educatio in Hispania foret industria, ratione capitalistica aestimanda, jacturae maximae primum locum obtineret.

Longior fui quam volebam, et nihil adhuc me sentio dixisse. Finem ergo facio. Valete.