Somnium
Age, Thersita, nunc vigilans somnies licet. Etenim ex hac mira reti, qua celeriter una convenimus undecumque, prospicere videor orbem vere novum. Nonne limites inter nationes aliquando tollentur? Jam pridem unam communem habitare nos sentio. Non modo de stoicis excogitationibus nunc agitur: quod Americani eligunt vel reiciunt nostra omnium referre liquet. Quid abest quominus jus suffragii, ut Romae fecerant Itali atque provinciales saeculo Julii Caesaris, vel jus civitatis Americanae nobis efflagitemus? Nobis dico, Europaeis, Africanis, Polynesiis et ceteris mundi habitantibus. Omnibus pariter status mundialis interest. Non modo plurimi suffragium ad maximum rectorem Americae Borealis eligendum ferre vellemus: etiam paucis quae sentimus dicere avemus de Sinis et de Palaestinis. Non multa postulare possumus: tantum secundum pusillitatem nostram.
Eia vero, somnium est. Sed fatemini, amici: num una huc convenientibus non amplius et fortius humanitas communis sentitur quam antea, cum interreti carebamus? Non magis quam cum vicino colloquentibus vel disputantibus; plus autem quam sine reti hac universa. Longe absumus, verum est; sed multa ad illum finem tendunt. Quid significant instituta illa universa, quid sibi volunt illae proclamationes Bonorum Universae Humanitatis vel Dies Mundiales (hodie SIDA vel AIDS, puto), nisi orientis communis civitatis signa? Et proposita quaestio semisoluta est. Vix unus et quadraginta anni inter 'Spiritum Legum' intersunt et 27 augusti 1789. Nonne ocior nunc historia festinat? (Utinam nemo nostrum caput perdiderit!)
Ante quam expergiscar, sinite ut somnium parum exornem. Anno superiore hoc antiquum sepulchrum in via Appia repperi. Viam Appiam birota perlustrans valde delectatus sum. Eam meam existimo, quasi Romanus essem. Cur via Appia plus Romanorum esset quam Caesaraugustanorum? Cur Europaeorum plus quam Americanorum vel Polynesiorum? Somniare placet de mundo (nondum a stolidis destructo) in quo omnia vere liceant omnibus, in quo non modo silvas Africanas nostras existimemus (quod jam agimus callidi 'occidentales'), sed, ut volebat ille jesuita, Wall Street quoque Africani proprium aestimare possint.
Multos etiam vellem Latine loquentes. Sic Marcus Caecilius ex vetustate pergeret nos salutare antiqua sua lingua: HOC EST FACTUM MONUMENTUM MAARCO CAICILIO: HOSPES, GRATUM EST QUOM APUD MEAS RESTITISTEI SEEDES. BENE REM GERAS ET VALEAS. DORMIAS SINE QURA. Sine cura dormite, amici.
1 comentario
Pastrix -