De bona et prava interpretatione
Casu in bibliopolio editionem Larkin bilinguem invenio nuper ortam; quam in paginam scilicet accurrerem colligere potestis. Proh dolor! Quot menda! Tot, ut cogitarem de illa tollenda pagina quae criminari potuerit... At relinquam: poena est condigna.
Ut aliquantulum gratiae reparem, hos versus appono, sollertis nunc interpretis, quos invenio in libro quodam, iam nonnullos annos in nidis meis sopito, quem denique lego. Versuum auctor est, quasi non dubio, Johannes Hurtado de Mendoza, qui per hexametros in latinum vertit carmen illud quo nascitur, si ita dici potest, magna poesis castellana, certe carmen antiquissimum quod adhuc a nobis legi potest velut non ab longinquo priscorum sed ab quovis nostrum scriptum.
Evigilet stertens animus, tenebrisque relictis
mens resipiscat hebes, alto experrecta sopore,
contemplata quidem vita haec ut praeterit instans,
ut tacite obrepit mors, quam cito gaudia migrent,
utque recordanti sint urgens causa doloris
ut melius semper quod praeterit esse putemus.
Cernimus esse brevi quoniam praesentia puncto,
si bene censemus, iam praeteriisse futurum,
exhaustumque simul prorsum reputabimus esse.
Nemo sui oblitus credat diuturna per aevum
esse futura magis, quam quae iam viderat ante,
omnia quandoquidem sic ire humana necesse est.
Hos ultimos versus legere non queo (ex archetypo dico) non horrentibus pilis. Novistine carmen authenticum?
Libro ex quo versus sumpseram titulus est "Las coplas de Jorge Manrique", ab Ediciones Clásicas edito Matriti MDCCCCLXXXXIV.
3 comentarios
Thersites -
In mortem properat mortale hoc vivere nostrum,
non secus ac properant labentia flumina in altum;
illuc regna quidem tendunt abolenda potentum,
flumina magna, sed huc mediocria, denique parva,
illuc ingressi latitant discrimine nullo,
qui victum manibus quaerunt, qui et divite gaza.
Icosinatus -
Icosinatus -