Dux et praeceptor

Pluit.  Idem fortasse aer qui nivem Nemini nostro nuper attulerit, imbrem hodie nobis frigidissimum incutit, adeo ut primo mane quasi grando caderet.

Grandone?  Vae mihi!  Meae lactucae!

Jam liber homo non sum.  Cor meum positum est in holeribus.

Ecce autem magister meus agricolis rebus.  Nonne est illi nobile caput romanum?  Si licet, plura de eo scribam.  Nam est animus homini tam pulcher quam vultus.

Valete.

3 comentarios

[Thersites - 12 de abril de 2009 - 22:28]

De aere nivoso, quid dicam? Satis dixi supra. Joachinus est doctus, nonne dixi? Plura dicam. Nonne est vere romanum caput?
Quod ad lactucas, care Icosinate, non sine invidia quadam mihi aiunt esse illam quam vocant 'tironis fortunam', nam non modo grando lactucis pepercit, sed etiam ne micam quidem solis hae adhuc viderunt (quod, ut scit rusticus quisque, satis modo plantulis plerumque nocet).
Summatim: Juppiter Thersitae favet.

[Icosinatus - 11 de abril de 2009 - 13:17]

O fortunatum nimium agricolam! Tibi opto ut Jupiter grandinem a lactucis tuis submoveat.

[Nemo Oudeis - 11 de abril de 2009 - 01:05]

Si vultis, licet aerem nivosum apud vos retinere: quem nobis reddi non poscemus. At tuus praeceptor de rebus rusticis doctus videtur, specie saltem, alter esse Cicero.