Odium
Odisse odi. Odium pessimus est affectuum, mea sententia. Nam animum carpit et erodit, laetitiam vivendi enecat. Ita ut amor affectus est sanus et qui valetudinem augeat et amanti et amato, ita odium insanus affectus est et qui patientem defatiget et infirmet. Qua de causa paucos homines aliquando oderam, cum me odisse coegerint; ita autem oderam, ut quam celerrime invidere desinerem. Oblivio est mihi odii loco.
Numquae doctrina est odio expers? Quam paucae, si ulla! Philosophiae, religiones, partes politicae etsi maximum bonum, cui amicissimae se praebent, initio quaeritent, simul saepissime constituunt, per posticum non raro, quos inimicos habiturae sint, odiumque in eos excreverunt sicut salivam limax.
At non doctrinae: nos, homines, amamus vel odimus. Aliquando nonnulla me fanatice odisse confiteor. "Fanatice": dicere volui non corde et penitus odisse, sed pro more et doctrina. Odium tandem est, et veternum suum in animo relinquit. Necesse est, mihi quidem, animum perlustrare frequenter ut detergeas, ne quid eius odii particulis inquinetur.
2 comentarios
Thersites -
Nemo -